Margot Vanderstraeten (1967, Hasselt) vertrok op haar zeventiende vanuit Zonhoven naar Antwerpen, waar ze studies volgde aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken. Nog voor ze het diploma licentiaat vertaler Frans-Spaans op zak heeft, weet ze al dat ze haar leven niet wenst te vullen met het vertalen van andermans woorden.

Ze werkt freelance voor enkele reclamebureaus en verkoopt haar journalistieke stukken aan kranten en tijdschriften. Aanvankelijk zijn dat vooral Steps, de Gazet van Antwerpen en Trends, later - als haar pen scherper en geoefender is en ze ook de journalistiek beter onder de knie heeft - worden dat voornamelijk De Standaard en De Morgen en ook de Taalbrief van Van Dale. De twee kranten zijn ook vandaag nog haar voornaamste opdrachtgevers. De enige niet-journalistieke copywriting die ze nu nog pleegt, is die voor zichzelf én de lezer, in romanvorm.

In 2002 verscheen haar eerste roman Alle Mensen Bijten, waarvoor zij in 2003 de Debuutprijs van Vlaanderen ontving; ze werd alom bejubeld en binnengehaald als hét nieuwe literaire talent.

Haar nieuwste roman De vertraging (2004), die verhaalt over een man die zich uitgeeft voor een ander, is een geslaagde opvolger. Haar creatie van Walter Cottyn als een aandoenlijke anti-held met zijn angst voor mensen en vooral voor vrouwen, met zijn haat-liefde verhouding met de bejaarden, zijn onzekere stappen de wijde wereld in, maken De vertraging tot een onvergetelijke roman.
Vanderstraeten's subtiele stijl van rake beschrijvingen, van gevoelens die op geniale wijze worden verwoord maken het verhaal nog aantrekkelijker. Ondanks het sombere onderwerp is dit een boek dat je niet makkelijk weglegt.